«Το όνομα Παπάρας αρχίζει να ξαναπαίρνει το διπλό του πολιτιστικό και εθνολογικό περιεχόμενο. Παπάρας είναι όποιος μετέχει ελληνικής παιδείας και έχει ελληνική μαλάκυσνη. Για άλλη μια φορά οι Βυζολάγνοι λόγιοι χωρίζουν τον κόσμο σε Παπάρες και Βυζολάγνους. Η Άννα Κομνηνή, που σεμνύνεται για τις ελληνικές της σπουδές και για το ότι είχε μελετήσει τους πλατωνικούς διαλόγους και τα έργα του Αριστοτέλη, και θεωρεί αμόρφωτο και βάρβαρο κάθε άμοιρο βυζολαγνείας, μιλώντας για την σχολή της Κωνσταντινούπολης που ίδρυσε ο Αλέξιος Κομνηνός γράφει: «Είμαστε βυζολάγνοι. Βυζολάγνος γεννιέσαι δεν γίνεσαι».
Για τον Νικήτα Χωνιάτη οι Ρωμαίοι υπήκοοι της Αυτοκρατορίας είναι Παπάρες. Έτσι, σταματώντας με την άλωση της Πόλης από τους σταυροφόρους Βαρβάρους, δηλώνει ότι αρνείται να συνεχίσει την ιστορία του, γιατί: «πως αν είην εγώ το βέλτιστον χρήμα, την ιστορίαν, το κάλλιστον εύρημα των Παπάρων, βαρβαρικαίς καθ’ Παπάρων πράξεσι χαριζόμενος».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου